در روایتی از امام صادق علیه السلام شخصیت و سرگذشت سعی بن جبیر چنین یاد شده است: سعید بن جبیر از پیروان دیر پای علی بن الحسین علیه السلام و مورد تمجید آن حضرت بود. شهادت او به دست حجاج، سببی جز پایبندی او به ولایت و امامت علی بن الحسین علیه السلام نداشت. او در طریق حق ره می پیمودند.
حجاج پس از محاجه لفظی با سعید، به شدت ناراحت شده و او را با چهره بر زمین افکندند تا سرش را جدا کنند. در این فاصله سعید به یگانگی خدا و حقانیت پیامبر و کفر حجاج شهادت داد و گفت: خدایا پس از من حجاج را بر هیچ کس مسلط مکن و به او فرصت مده تا پس از من کسی را بکشد. حجاج پس از شهادت سعید بن جبیر بیش از پانزده روز زنده نبود و به بیماری آکله خوره مبتلا گردید و مرد.
پس از کشته شدن سعید، حجاج تحت فشارهای روانی قرار داشت و همواره می گفت: سعید بن جبیر با من چکار دارد که هر وقت می خواهم بخوابم گلوی مرا می گیرد!

امام زین العابدین علیه السلام :لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! … مفیدترین ثروت، بى نیازىِ دل است. بنا بر این، در همه این موارد، درنگ کن و قناعت پیشه کن و به آنچه خداوند قسمت کرده، خشنود باش».

در گفتار:

مشتاق دیدارت هستیم

  ولی در اعمال:

سنگ اندازی در راه ظهورت

کار هر روزمان است!

مردی به محضر امام سجاد(ع) آمد، و از حال و روزگار دنیای خود شکایت کرد، امام سجاد(ع) فرمود:  بیچاره انسان که در هر روز، دستخوش سه مصیبت است که از هیچیک عبرت نمی گیرد، در صورتی که اگر عبرت می گرفت ، مصائب دنیا برای او آسان می شد.....

موارددرادامه مطلب

حتمابازدیدکنید

باتشکر

مرحوم قطب الدّین راوندى ‌در‌ کتاب خود آورده است :امام سجّاد صلوات اللّه علیه چون نماز صبح ‌را‌ ‌به‌ ‌جا‌ ‌مى‌ آورد؛ ‌در‌ جایگاه خود ‌مى‌ نشست ‌و‌ دعا ‌مى‌ خواند ‌تا‌ موقعى ‌که‌ خورشید طلوع نماید؛ ‌و‌ ‌پس‌ ‍ ‌از‌ طلوع خورشید، ‌دو‌ رکعت نماز براى سلامتى خود ‌و‌ افراد خانواده ‌اش‌ ‍ ‌مى‌ خواند ‌و‌ سپس مختصرى ‌مى‌ خوابید.
و چون ‌از‌ خواب بیدار ‌مى‌ شد، دندان هاى خود ‌را‌ مسواک ‌مى‌ نمود ‌و‌ بعد ‌از‌ ‌آن‌ مشغول صرف صبحانه ‌مى‌ گردید.

اما حق خودت بر خودت آنست که از تمام قوه و نیروی خدادادیت ؛ استفـاده کنی و خودت را در مسیر طاعت خداوند قرار دهی ؛ پس ادا نمائی حق زبانت را و حـق گوشت را وحق چشمت را و حق دستت را وحق پایت را و حق شکمت را و حق عورتت را و در ادای این حقوق از خدا کمک بخواهی و به او اتکاء کنی .

برگرفته ازرساله حقوق امام سجاد(ع)

 تو بین منتظران هم عزیز من ، چه غریبی

عجیب تر ، که چه آسان نبودنت شده عادت

چه بیخیال نشستیم ، نه کوششی نه وفایی

فقط نشسته و گفتیم ؛ خدا کند که بیایی

على بن طاووس در کتاب اقبال الاعمال، ضمن بیان اعمال ماه رمضان مى نویسد:
علی بن الحسین (علیه السلام) شب آخر ماه رمضان، بیست نفر برده را آزاد مى کرد و مى فرمود: «دوست دارم خداوند ببیند که من در دنیا بردگان خود را آزاد مى کنم، بلکه مرا در روز رستاخیز از آتش دوزخ آزاد سازد.» او هیچ خدمتکارى را بیش از یک سال نگه نمى داشت، وقتى که برده اى را در اوّل یا وسط سال به خانه می آورد، شب عید فطر او را آزاد مى ساخت.
بردگان سیاه پوست را مى خرید و آنان را در مراسم حجّ، به عرفات مى آورد و آن گاه که به سوى مشعر کوچ مى کرد، آنان را آزاد مى کرد و جوایز مالى به آنان می داد.
تا آنجا که در شهر مدینه گروه عظیمى از بندگان و کنیزان، آزاد شده آن حضرت بودند و آنان هم بعد از آزادى، پیوند معنوى خود را با امام(علیه السلام)قطع نمى کردند.

بعد از رحلت پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و ‌آله ـ عده‎اي انصار در سقيفه بني ساعده جمع شدند تا سعد بن عباده را بر خود امير كنند. وقتي كه اين خبر به گوش ابوبكر رسيد او به شدت ناراحت شد و با عمر به سرعت به سوي سقيفه حركت كردند.اين در حالي بود كه جنازه پيامبر ـ صلّي الله عليه و ‌آله ـ، در اطاق روي زمين بود و علي ـ عليه السّلام ـ مشغول تغسيل پيامبر ـ صلّي الله عليه و ‌آله ـ بود. در همان روز رحلت پيامبر اكرم ـ صلّي الله عليه و ‌آله ـ، با ابوبكر بيعت نمودند و سپس بر جنازه پيامبر كه توسط اهل بيت غسل و كفن شده بود نماز گزارده و به خاك سپردند.
به ابوبكر خبر رسيد، گروهي از بيعت تخلف كرده و در خانه، علي بن ابيطالب ـ عليه السّلام ـ جمع شده‎اند، وي، عمر بن خطاب را.....

ادامه درادامه مطلب

حتمابازدیدکنید

شهادت ام ابیها تسلیت باد

یاس باغ مصطفی بعد ازپدرخشکیده شد

از جفای ظالمان برگ وبر او چیده شد

آنقدر در ماتم بابا زجان ناله کشید

قوت هر روز وشب زهرا سرشک دیده شد

لااقل با من بگو از حالت ای نیکوسرشت

ای نگاهت بهر حیدر برتر از باغ و بهشت

رنگ رخسارت خبر می دهد از سر ضمیر

چه کسی روی کتاب عمر تو «پایان» نوشت

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود ،

خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود ،

ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه ،

گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود .

وقتی که ابراهیم پسر مالک اشتر، عبیدالله بن زیاد لعین را در کنار رودخانه «خاذر» کشت، سر او و سرهای دیگران را پیش مختار بن ابی عبیده فرستاد. مختار سر ابن زیاد را به محضر محمد حنفیه و امام سجاد (ع) فرستاد، سر عبیدالله را وقتی محضر امام آوردند که طعام میل می‏فرمود. فرمود: وقتی که مرا در کوفه به مجلس ابن زیاد آوردند او طعام می‏خورد و سر بریده پدرم در کنار او بود. گفتم: خدایا! مرا نمیران تا سر ابن زیاد را بوقت طعام خوردن پیش من آورند، خدا را حمد می‏کنم که دعای مرا اجابت فرمود، بعد گفت: سر ابن زیاد را بدور اندازند و در روایت ابن نما آمده که امام سجده شکر کرد و فرمود: «الحمد لله الذی اَدرکَ لی ثاری من عدوّی و جزی اللّه المختار خیراً».

حق کسیکه از تو کمک می خواهـد آنست که اگـر در قدرت و توانت هست برای رفع نیازش اقدام نموده و حاجتش را برآورده سازی ؛ اگر صدقهء آماده داری به او عطا نموده و برای رفع گرفتاریش در حقش دعا کن ؛ چنانچه در صدق گفتارش شک و تردید در دلت پیدا شد و گمان بردی که دروغ می گوید پس به این شک وگمان اعتناء ننموده و بدان که بعید نیست ؛ این شک و گمـان از وسوسه های شیطان باشد کـه می خواهد ترا از این ثواب محروم نموده و مانع تقرب تو به پروردگارت شود . پس اگر چیزی به او ندادی ؛ محترمانه و بدون آنکه خوارش کنی با سخنان زیبا و نرم که او را آزرده خاطر نسازد جوابش کن . چنانچه بر شکت غالب آمدی و علی رغم آنچه در دلت گزشته است کمکش نمودی بدان که این از کارهای مهم و قابل اطمینان است .

برگرفته ازرساله حقوق امام سجاد(ع)

امام صادق (علیه السلام) روایت مى کند : دلقکى بیکار در‌ مدینه بود که‌ اهل مدینه از‌ دلقک بازى ‌و‌ سخنانش به‌ خنده مى آمدند . روزى به‌ مردم گفت : این مرد مرا خسته ‌و‌ درمانده کرد  منظورش حضرت على بن‌ الحسین (علیه السلام) بود.
آن گاه به‌ مردم خطاب کرد که‌ هیچ کارى از‌ کارهاى من‌ او‌ را‌ به‌ خنده نیاورده ‌و‌ به‌ ناچار باید ترفندى به‌ کار گیرم تا‌ او‌ را‌ بخندانم !
امام ششم (علیه السلام) مى فرماید : روزى على بن‌ الحسین (علیهما السلام) در‌ حالى که‌ دو‌ نفر از‌ غلامانش او‌ را‌ همراهى مى کردند از‌ منطقه اى عبور مى کردند ، ان‌ دلقک به‌ سوى حضرت آمد ‌و‌ رداى مبارکش را‌ از‌ پشت سرش ربود ، دو‌ خدمتکار حضرت او‌ را‌ دنبال کردند ‌و‌ ردا را‌ از‌ دستش گرفته به‌ جانب حضرت آوردند ‌و‌ به‌ دوش مبارکش انداختند . حضرت در‌ حالى که‌ خود را‌ از‌ چشم انداز ان‌ دلقک پنهان مى داشتند ‌و‌ دیده از‌ زمین برنمى گرفتند به‌ دو‌ خدمتکارش فرمودند : این چه اتفاقى بود که‌ رخ داد ؟ گفتند : مردى دلقک است که‌ مردم مدینه را‌ مى خنداند ‌و‌ از‌ این راه نان مى خورد ! امام فرمود : به‌ او‌ بگویید واى بر تو‌ ! براى خدا روزى است که‌ در‌ آن‌ روز ، بیکاران ‌و‌ بیعاران زیان مى کنند  .

یکی از نامهایی که امام سجاد علیه السلام را با آن می خواندند ابن الخیر تین است و علت این نامگذاری سخنی است مستند به رسول خدا که: در میان عرب، نسل قریش و در میان غیر غرب، فارسیان نمونه اند.
ابوالاسواد دئلی، ضمن برشمردن فضایل امام سجاد، علی بن الحسین علیه السلام می گوید:
و ان غلاما بین کسری و هاشم = لا کرم من نیطت علیه التمائم
یعنی، پسری که از یک سوی به نسل هاشمیان و از سوی دیگر به نسل فرمانروایان فارس کسری منسوب می باشد، گرمی ترین و با کرامت ترین فرزندی است که بر او بازوبند بسته اند (تا از گزند چشم تنگان ایمن بماند).
به هر حال قراین تاریخی و مدارک روایی نشان می دهد که مادر امام سجاد علیه السلام بانویی ایرانی و بزرگزاده بوده است.

القاب امام سجاد(ع) چنین است:
زین العابدین، سید العابدین، سجاد، ذوالثفنات، قدوه الزاهدین، سید المتقین، امام المومنین، زین الصالحین، منار القانتین، الزکی، الامین، و سید المجتهدین،ابن الخیر تین.

ذوالثفنات:

از امام محمد باقرعلیه السلام روایت کرده که در موضع سجده پدرم اثرهای آشکار برآمدگی ها بود ، که در هر سال دو مرتبه آنها را از بین می بردند و در هر مرتبه ثفنه و برآمدگی پنج موضع را می بریدند به این سبب آن حضرت را دوالثفنات می خواندند

معنی دیگرالقاب درمطالب آینده

سال نومبارک

 در میان بنى اسراییل، شخصى كشته شد كه قاتل او معلوم نبود، خداوند وحى فرستاد كه گاوى را با صفات مخصوصى كشته، یكى از اعضاى او را بر بدن مقتول بزنند تا او خبر از قاتل خود دهد. آن گاو نزد جوانى از بنى اسراییل بود كه خداوند به این جوان عنایت كرد و صلوات را به او تعلیم داده بود.
آن جوان در خواب دید كه به او امر شد كه گاوش را نفروشد، مگر به امر مادرش . آن جوان از خواب برخاست، بنى اسراییل نزد او آمدند تا گاو را از او بخرند، مادر جوان گفت: باید پوست این گاو را پر از طلا كنید تا آن را به شما بفروشیم . آنها راضى شده، گاو را خریدند، سپس او را كشته و یكى از عضوهاى بدنش را بر پیكره مرده زدند. آن مرده زنده شد و خبر داد كه قاتل او پسر عمویش است
بنى اسراییل گفتند: نمى‌دانیم كه كدام عجیب‌تر است: زنده شدن این جوان یا ثروتمند شدن این مرد.

داستانی دیگردرادامه مطلب لطفا دیدن کنید

باتشکر

عیدتون مبارک

نقل شده كه حضرت غلامى را سه بار صدا زد و فقط سومین بار پاسخ شنید، در این حال به غلام فرمود:

مگر صداى مرا نشنیدى؟

غلام گفت: چرا شنیدم!

امام فرمود: پس چرا جواب ندادى؟

پاسخ داد: چون از جانب شما احساس امنیت مى‏نمودم.

امام فرمود: خدایا! تو را سپاس مى‏گویم كه غلام را از من آسوده خاطر قرار داده‏ اى.

داستانی دیگردرادامه مطلب لطفا بازدید کنید

باتشکر

سال نومبارک

امام زین‌العابدین علیه السلام در هر ماه مبارک رمضان، گناهان و خطاهای غلامان خود را می‌نوشت، و در شب آخر ماه همه آنها را یک جا جمع می‌کرد، و یک یک آنان را به نام، صدا می‌کرد و می‌فرمود: فلانی! تو در فلان روز فلان کار را انجام ندادی و فلان خطا را مرتکب شدی؟ اما به تو آزاری نرساندم. همین طور خطاها را به آنان تذکر می‌داد و همه آنها در برابر آن بزرگوار به اشتباهات و خطاهای خود اقرار می‌کردند.
آنگاه حضرت در میان آنها می‌ایستاد و می‌فرمود: ....

ادامه درادامه مطلب

حتما بخوانید خیلی زیباست...

سال نومبارک

اماحـق کسیکه خداوند او را سبب سـرور و خوشحـالی تـو قـرار داده است پس اگر با آگاهی و خواسته خودش ترا مسرور نموده است خداوند را ستایش نمـوده و بعد از حمد و ثنای الهی از آن شخص به اندازهء ارزش کارش قـدر دانی کن ؛ زیرا که که برتری عمل او از آنجهت است که اول اقدام نموده است ؛مراقب باش تا تو نیز در او سبب سرور و خوشحالیش شوی و اگر ناخود آگاه و بدون قصد سبب شده است ؛  خـدای را سپاسگزار باش و بدان کـه این نعمت از ناحیهء اوست که ترا بـه آن اختصاص داده است ؛ و شخصی را کـه سبب سرور تو شده است دوست بدار چون سببی از اسباب نعمتهـای خداونـد است و برای او طلب خیر کن زیرا که اسباب نعمت هرجا باشد مایهء برکت است ؛اگرچه بـدون قصد باشد و قوتی نیست مگر به خداوند متعال .

امیدوارم حق کسانی که این روزها ماراخوش حال می کنند بدونیم

عیدتون مبارک