خدمت امام زینالعابدین(ع) عرض کردند: آقا! بهترین صورتی که یک آدم از دنیا میرود یعنی بهترین مرگ چطوری است؟ فرمودند: وقتی آدم به بهترین مرگ از دنیا میرود که کاملا همه خانههایش را ساخته باشد. هر وقت قصرهایش را بنا کرده باشد و همه بناهایی که میخواهد بسازد، ساخته باشد، برود؛ این بهترین مرگ است». آیا فرمایش امام یعنی اینکه ما معمولا ما یک خانهای برای خودمان بسازیم و برای پسرمان هم خانه بسازیم و مثلا به دختر هم برسیم. وقتی همه اینها تمام شد، بهترین وقت رفتن است؟ آیا امام هیچ وقت چنین شوخیای میکند؟ گفتند یعنی چه؟ شما بهترین مرگ را برای کسی میدانید که قصرش را ساخته؟ نه! قصر ساختن یعنی «قيل وكيف ذلك قال: ان يكون من ذنوبه تائبا». یعنی از گناهانش توبه کرده است. در خیر است. یک دانه کار بد دیگر در زندگیاش نیست. آدم اگر بکوشد، میتواند به جایی برسد که شر در کل زندگیاش نباشد. همه کاری که میکند خیر است. وقتی بر خدا وارد میشود، حبیب است. حبیب یعنی چی؟ یعنی محبوب. بنده محبوب خداست.
نظرات شما عزیزان: