یاد نعمتهای خدا که می افتاد ، سجده می کرد . آیه ی سجده دار قرآن را که می خواند ، سجده می کرد . بعد از نماز ، سجده می کرد . دو نفر را که آشتی می داد ، سجده می کرد . جای مهر روی پیشانیش مانده بود .

به خاطر همین به او می گفتند : " سجاد "

نظرات شما عزیزان:

بهار

ساعت21:41---17 بهمن 1392

[وب سایت]

وبلاگتون خیلی خوبه
خدا یارتون باشه
فقط یه چیزی:
خواطر=> خاطر
بازم ممنون از وب خوبتون

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: